Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014

Σκορπάς το λογισμό μου

Σκορπάς το λογισμό μου



Σκορπάς το λογισμό μου
***
Ντύσου ψυχή μου τη χαρά
Του πόθου ανατριχίλα
Βάλε στο πάθος σου φτερά
Μ ακούς ξεκίνα μίλα

Σκέφτηκα πάλι τη φωνή
Να μπαίνει στις πτυχές μου
Να μου γεννά την ηδονή
Στις ίνες τις δικές μου

Αδυνατώ να γράψω πια
Μου κόπηκαν τα χέρια
Καθώς πάλι φαντάστικα
Στο σώμα σου τα χέρια

Καθώς είδα το στήθος σου
Βρεγμένο να μου γνέφει
Πια να χαθώ στο μύθο σου
Κι όλα να γίνουν μέθη

Ποτάμια βρέχουν την αφή
Ατμίδες γράφουν λέξεις
Στα χείλη μου θέλω να 'ρθει
Του Έρωτα σου η γεύση

Σκέφτομαι μες το πάθος μου
Πόσο πολύ σε θέλω
Κι αν συ το είπες λάθος σου
Εγώ το είπα μέλλον

Βγάλε τα ρούχα της ντροπής
Κι έλα στην αγκαλιά μου
Μίλα τις λέξεις της σιωπής
Και άκου την καρδιά μου

Μαζί αχ θεέ μου εγώ κι εσύ
Οι δυο μας δυο σταγόνες
Να μοιάζει ο έρωτας βροχή
Πιο κάτω απ' τις λαγόνες

Να γίνει σύννεφο ηδονής
Κ ύστερα να 'ρθει μπόρα
Να αφεθώ να αφεθείς
Στου πόθου μας την ώρα

Πνίξε τη δίψα μου εκεί
Βαθιά στ απόκρυφα σου
Σκόρπισε μέσα μου πνοή
Αγάπη στην καρδιά σου

Ξεσήκωσες τη σάρκα μου
Σκορπάς το λογισμό μου
Σου γράφουν οι αισθήσεις μου
Ανάσα μου μωρό μου

Να 'ρθεις να κάνουμε έρωτα
Με σώματα ψυχές μας
Μαζί μάτια μου αμέρωτα
Να ανθίσουν οι ζωές μας
***
1/3/13
***
Ποίηση:Γιάννης Παππάς

Αναρτήθηκε από Γιάννης Παππάς στις 12:27 μ.μ.

Απ' τον παράδεισο να κλέβω

Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014

Για μένα

Για μένα


Χύθηκε ο έρωτας

απ’ των ματιών σου το φως



Στο κορμί μου κύλισε




Έσταξαν τα μαλλιά σου

πάνω στο στήθος μου

Τη θάλασσα του κορμιού σου

την αρμύρα σου




Ζωγράφισαν τα κορμιά μας

Πάνω στο μετάξι

Αγάπης εικόνα

Βαμμένη ιδρώτα

Μυρωμένη μ έρωτα




Στη μεγάλη κάψα

Ακολούθησε η βροχή

Αργά έσταξε η αγάπη

Το γλυκό της δάκρυ

Στης χαράς τη θάλασσα






Μας παρέσυρε το κύμα

Η ανάσα μας νοτιάς λίβας

Κατακαίει

Το σώμα μας




Τα κορμιά μας

Σε άγνωστο άνεμο παραδόθηκαν

Έρχεται από παντού

Μας πάει στο πουθενά

Μας γεμίζει ηδονή

Δώρο θεού

Οξυγόνο




Χείλη ορθάνοιχτα

Να γεμίσουν την προσμονή τους

Με του έρωτα τα δώρα




Στόμα γλυκό

Προσφέρεις σπονδή

Σε θεούς και αγγέλους

Γλυκό κρασί απ’ του κορμιού σου

την πηγή φυλαγμένο καιρό

για μένα

Θα ‘ρθείς?

Θα ‘ρθείς?


Θα ‘ρθείς?

Μας περιμένουν


Τα αστέρια το φεγγάρι



Αυτό το βράδυ


έχουν γιορτή


Έλα


Έλα ψυχή μου

Είναι για μας

είναι που σ αγαπώ και μ αγαπάς






Βάλε νεραΐδας φόρεμα

αστέρια στα μαλλιά σου

και πάμε


Δωσ’ μου ένα φιλί




Ξέρεις

σ αγαπώ

Τι πιο απλό

τι πιο πολύ να σου πω




Σε περίμενα σε γύρευα

ήθελα να ‘ρθεις

Να ανοίξεις την καρδιά σου


να γεμίσει ο κόσμος φως

Να γεμίσει η καρδιά μου αγάπη

να απλώσεις το χέρι σου

να σκουπίσεις το δάκρυ



Ήρθες ξαφνικά

ανέτειλες τη μέρα του έρωτα μου

έριξες φως στην καρδιά μου



Ένα θα σου πω

Τι είσαι για μένα


Είσαι φως



Ένα θα σου ζητήσω


Να φέγγεις στην καρδιά μου

Για πάντα



Μπορείς ?



Να μ αγαπάς

Μπορείς ?



Να μου χαϊδεύεις την ψυχή με

Την ψυχή σου

Μπορείς ?




Εγώ μπορώ




Ένα θα σου πω

Σαν τη ζωή μου σ αγαπώ

Αν ανασάνεις έρωτα

Αν ανασάνεις έρωτα

Αν ανασάνεις έρωτα
Στα χείλη μου επάνω
Καυτό φιλί σου να γευτώ
Κ ύστερα ας πεθάνω

Φιλί στα χείλη στο λαιμό
Στο στήθος σου ταξίδι
Στην αγκαλιά σου στο κορμί
Ώσπου να 'ρθει το δείλι

Στο πρώτο αστέρι ουρανέ
Τα δυο σου χείλη θα 'ναι
Μοιάζουν φεγγάρι φωτεινό
στην ηδονή μιλάνε

Θ 'ανοίξουν σαν τριαντάφυλλο
Στης νύχτας μαύρο φόντο
Τα δυο μου χείλη να δεχτούν
Φιλί τους πόντο πόντο

Αν στη ματιά σου έρωτα
Κρεμάσεις την αγάπη
Θα μου βαπτίσεις στη χαρά
Το διαμαντένιο δάκρυ



Γερμένο πίσω το κορμί
Ποτάμια τα μαλλιά σου Μοιάζουν με ήλιο το πρωί
Εκεί στην αγκαλιά σου

Και η σάρκα σου στα κύματα
Του λίβα της φωτιάς μου
Καλπάζει άτι ολόλευκο
Στους δρόμους της καρδιάς μου

Ανθίσανε του έρωτα
Τα ρόδα στη θωριά σου
Ευωδιάσανε έρωτα
Τα χείλη στο νοτιά σου

Χάνομαι μέσα τους κι εγώ
Εκεί στ' απόκρυφα σου
Της Αφροδίτης δούλος σου
Φλόγα μες τη φωτιά σου








Στης λόγχης τ άγριο χτύπημα
Σκίρτησε το φεγγάρι
Γέμισε αστέρια ο ουρανός
Στου έρωτα το χάδι

Γλυκιά πληγή αστέρι μου
Ψυχή μου στην ψυχή σου
Το χέρι σου στο χέρι μου
Εικόνες παραδείσου

Κι όταν κοπάσει ο άνεμος
Και η σάρκα μας μερέψει
Αντάμα στα γυμνά κορμιά
Η μέρα θε να φέξει

Σαν γεύση από ζωή

Σαν γεύση από ζωή


Γλυκιά σαν γεύση από ζωή
Σαν χείλη από αγάπη
Στα μάτια μου στέκεις μπροστά
Στης σκέψης μου την άκρη

Ψάχνει η ματιά σου για να βρει
Τη λέξη που ταιριάζει
Να κάνει ρίμα στην καρδιά
Που σ αγαπώ φωνάζει

Στάζει στα χείλη σαν κρασί
Σαν θεία κοινωνία
Η κάθε λέξη που ‘χεις πει
Του έρωτα ευλογία

Αχτίδα ήχου στη σιωπή
Στου κόσμου το σκοτάδι
Είναι η δικιά σου η φωνή
Αγγελικό μου χάδι

Αντάμωσα στην όψη σου
Της μοίρας το γραμμένο
Το πιο όμορφο μου ριζικό
Που χρόνια περιμένω

Αντάμωσα και χάθηκα
στην όμορφη ματιά σου
στους δρόμους της αφέθηκα
που βγάζουν στην καρδιά σου

Σε κοίταξα με της ψυχής
Τα μάτια μου και είπες
Εμένα οι δρόμοι της ζωής
Είναι μονάχα λύπες

Με κοίταξες με της ψυχής
τα μάτια και είπα φτάνει
εγώ της κάθε σου στιγμής
χαράς θα είμαι λιμάνι

Κύλησα δάκρυ της ψυχής
Δροσιά να σου χαρίσω
Τα μαύρα όλα της ζωής
Για πάντα να σου σβήσω

Άνθισες μέσα μου ζωή
Ζωγράφισες αγάπη
Με χρώμα την αγάπη σου
Και τ’ ακριβό σου δάκρυ
Πανέμορφα μου Μάτια μου
Πώς να σου το μιλήσω
Καθ’ ένα απ’ τα κομμάτια μου
Με σένα να κολλήσω

Δεν έχω άλλο δρόμο πια
Της προσευχής μου λύση
Μέσα από σένα ο θεός
Ήτανε να μιλήσει

Σαν άγγελο του σ έστειλε
Χαρά να μου χαρίσεις
Τη χούφτα της αγάπης μου
Αγάπη να γεμίσεις

Κι αν τα ποτάμια των καιρών
Αδιάβατα θα μοιάζουν
Στην αγκαλιά μου εσύ να μπεις
Ποτέ μη σε τρομάζουν
Να το θυμάσαι μια ζωή
Πως είμαι εγώ δικός σου
Και χίλιες αν θα χρειαστεί
Θα είμαι ο άνθρωπος σου

Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

Πέρασα με τα χείλη μου...Maksim Mrvica ~ LeeLoos Tune (Tonci Huljic)

Πέρασα με τα χείλη μου



Πέρασα με τα χείλη μου
***


Πέρασα με τα χείλη μου
Στα δυο γλυκά σου χείλη
Και χάιδεψα κι ακούμπησα
Την ομορφιά του κόσμου
Σαν τόλμησα ένα φιλί
Καθώς κοιμόσουν φως μου

Γλυκά κοιμόσουν άγγελε
Και μου χαμογελούσες
Ψιθύριζες στον ουρανό
Σ αγγέλους εμιλούσες

Ακούμπησα το χέρι σου
χάιδεψα τα μαλλιά σου
είπα άγγελλε μου σ αγαπώ
και έφυγα μακριά σου

Σαν θα ξυπνάς αστέρι μου
άφησα στο τραπέζι
κόκκινο τριαντάφυλλο
και στο μικρό σου χέρι
σου 'γραψα με το δάκρυ μου
δυο λέξεις μόνο φως μου
για πάντα εγώ θα σ αγαπώ
όπου κι αν θα με κι αν θα ζω
στις γειτονιές του κόσμου

Πέρασα με τα χείλη μου
Στα δυο γλυκά σου χείλη
Κι άφησα φως μου της καρδιάς
Το κόκκινο απ' το αίμα
Να ανθίσουν τριαντάφυλλα
Να 'χεις να μου προσφέρεις
Ψυχή μου εσύ κι ανάσα μου
Του πόνου μου το τέρμα
***
19 Μάρ 2011
***
Ποίηση:Γιάννης Παππάς


Σκορπάς το λογισμό μου

Σκορπάς το λογισμό μου



Σκορπάς το λογισμό μου
***
Ντύσου ψυχή μου τη χαρά
Του πόθου ανατριχίλα
Βάλε στο πάθος σου φτερά
Μ ακούς ξεκίνα μίλα

Σκέφτηκα πάλι τη φωνή
Να μπαίνει στις πτυχές μου
Να μου γεννά την ηδονή
Στις ίνες τις δικές μου

Αδυνατώ να γράψω πια
Μου κόπηκαν τα χέρια
Καθώς πάλι φαντάστικα
Στο σώμα σου τα χέρια

Καθώς είδα το στήθος σου
Βρεγμένο να μου γνέφει
Πια να χαθώ στο μύθο σου
Κι όλα να γίνουν μέθη

Ποτάμια βρέχουν την αφή
Ατμίδες γράφουν λέξεις
Στα χείλη μου θέλω να 'ρθει
Του Έρωτα σου η γεύση

Σκέφτομαι μες το πάθος μου
Πόσο πολύ σε θέλω
Κι αν συ το είπες λάθος σου
Εγώ το είπα μέλλον

Βγάλε τα ρούχα της ντροπής
Κι έλα στην αγκαλιά μου
Μίλα τις λέξεις της σιωπής
Και άκου την καρδιά μου

Μαζί αχ θεέ μου εγώ κι εσύ
Οι δυο μας δυο σταγόνες
Να μοιάζει ο έρωτας βροχή
Πιο κάτω απ' τις λαγόνες

Να γίνει σύννεφο ηδονής
Κ ύστερα να 'ρθει μπόρα
Να αφεθώ να αφεθείς
Στου πόθου μας την ώρα

Πνίξε τη δίψα μου εκεί
Βαθιά στ απόκρυφα σου
Σκόρπισε μέσα μου πνοή
Αγάπη στην καρδιά σου

Ξεσήκωσες τη σάρκα μου
Σκορπάς το λογισμό μου
Σου γράφουν οι αισθήσεις μου
Ανάσα μου μωρό μου

Να 'ρθεις να κάνουμε έρωτα
Με σώματα ψυχές μας
Μαζί μάτια μου αμέρωτα
Να ανθίσουν οι ζωές μας
***
1/3/13
***
Ποίηση:Γιάννης Παππάς

Απ' τον παράδεισο να κλέβω

Απ' τον παράδεισο να κλέβω



Απ' τον παράδεισο να κλέβω
***
Ήθελα να χα
δυο σελίδες ουρανό
Κι ένα φεγγάρι
απ' τ ασήμι του να πάρω
Να γράψω αστέρια
χίλια τόσα σ αγαπώ
Και σε μιαν άκρη
τα δυο μάτια σου να βάλω

Να μη μου λείπεις
τις νυχτιές όταν θα βγαίνω
Και ψάχνω κάτι
από σένα να πιαστώ
Να γράψω ακόμα
κι ένα ήλιο κρεμασμένο
Ίδιος να είναι
της μορφής σου που αγαπώ

Ήθελα να 'χα
μες τη χούφτα μου διαμάντια
Κάθε σου δάκρυ
της ματιάς σου ακριβό
Να τα φιλώ
να τα κρατώ χίλια κομμάτια
Στην αγκαλιά μου
εκεί στο στήθος θησαυρό

Να 'χω στα χέρια μου
ζεστά τα δάχτυλα σου
Να διώχνουν άνεμο
χειμώνα μοναξιά μου
Να 'χω στο στόμα μου
τη γεύση απ' τα φιλιά σου
Να 'χω στους ήχους μου
τον χτύπο απ' την καρδιά σου

Ήθελα απόψε
σαν και χθες να σου μιλάω
Ψιθυριστά
να σου κρατάω συντροφιά
Κάθε σου ανάσα
στην ψυχή να την κρατάω
Κάθε σου σκέψη
να μου διώχνει συννεφιά

Ήθελα θέ μου
και μου λείπεις σε γυρεύω
Ψάχνω ποιήματα
που έγραψα ξανά
Που 'χω κρατήσει
ουρανούς σου για να ανέβω
Να νοιώσω πάλι
της ψυχής σου τη χροιά

Ήθελα θέλω
και θα θέλω δεν αλλάζει
Όσο η γη
στον ουρανό θα δίνει χάδι
Ο χρόνος πια
αναπνοή μου μη σε νοιάζει
Στιγμές μου ώρες
ως και της ζωής το βράδυ

Θα είμαι εδώ
θα σε προσμένω σε λατρεύω
Μέρες μαζί σου
απ' τον παράδεισο να κλέβω!!

Θα είμαι εδώ αναπνοή μου
σ αγαπώ!!
***
2/3/13
***
Ποίηση:Γιάννης Παππάς

Γλυκό παράπονο μου

Γλυκό παράπονο μου

Γλυκό παράπονο μου  Γ. ΠΑΠΠΑΣ

Γλυκό παράπονο μου
***
Καυτό μετάξι χύνεσαι
τις νύχτες στο κορμί μου
Στα χέρια μου αφήνεσαι
γεννάς την ηδονή μου

Φιλάς στα χείλη τη ρωγμή
μες το χαμόγελο μου
Μου βάζεις χρώμα στην ψυχή
γλυκό παράπονο μου

Μ αναστατώνεις με χωράς
Στη χούφτα σου με κλείνεις
Μου ψιθυρίζεις μ αγαπάς
Με έρωτα με ντύνεις

Ξυπνώ από τον ύπνο μου
και ψάχνω τ' άρωμα σου
Δακρύζω λέω σ αγαπώ
και κρύβομαι σιμά σου

Σου κλέβω μέσα απ' τ' όνειρο
το χάδι στα μαλλιά σου
Στο στόμα σου το όμορφο
αγγίζω τα φιλιά σου

Δεν παίρνω πια αναπνοή
ν' ακούω την δικιά σου
Χτύπο δεν βάζω στην καρδιά
χτυπώ απ' την καρδιά σου

Μιλώ τις λέξεις μας ξανά
ψυχή μου ομορφιά μου
Μωρό μου αγάπη μου γλυκιά
μάτια μου όνειρα μου

Κι εσύ μ ακούς σαν όνειρο
Στον κόσμο της γαλήνης
Χαμόγελο μου όμορφο
Το χέρι σου μου δίνεις

Κι εγώ το παίρνω αγκαλιά
το κρύβω θησαυρό μου
Μ' αυτό σου γράφω ποιήματα
μ' αυτό τα σ αγαπώ μου

Και ω θε' μου, μου χαμογελάς
Και ανθίζουνε τα ουράνια
Αστέρια νέα εσύ σκορπάς
Πλανήτες και φεγγάρια

Γλυκιά μου ανάσα της καρδιάς
όμορφο ριζικό μου
Μπήκες και μέσα μου μιλάς
στο σύμπαν το δικό μου

Εσύ στον ήλιο λέξεις λες
Κι έρχεται το πρωί μου
Εσύ τ αστέρια διάλεξες
στης νύχτας τη σκηνή μου

Εσύ κρατάς στο δρόμο μου
το φως να βλέπω φως μου
Εσύ τον κάθε νόμο μου
Στις γειτονιές του κόσμου

Εσύ άγγελος εσύ θεά
Εσύ ο άνθρωπος μου
Εσύ ζωής μου ανασαιμιά
Εσύ κι ο θάνατος μου

Πόσα ακόμα θες να πω
Πόσα μπορείς ν αντέξεις
Πόσο στ αλήθεια σ αγαπώ
Καρδιά μου να πιστέψεις

Πόσα και μες τα δάκρυα
Τις έπνιξα τις λέξεις !!!
***
3/3/13
***
Ποίηση:Γιάννης Παππάς

Τον πόθο δεν ορίζω

Τον πόθο δεν ορίζω  ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΠΑ



Ανθέ μου λάγνα μου πνοή
Της άνοιξης ματιά μου
Χέρι του έρωτα στη γη
Μέθη μες την καρδιά μου

Αχτίδα μου ασημόχρυση
Δάκρυ μου διαμαντένιο
Γλυκιά τροφή μου θεϊκή
Χέρι μαλαματένιο

Άγγιξες πάλι σήμερα
Της αίσθησης τη μέρα
Κι έχω θηρία ανήμερα
Τις σκέψεις μου για σένα

Ο ήλιος μου συννέφιασε
Και ψάχνει τη ματιά σου
Ο χρόνος μου σταμάτησε
Και ψάχνει τη καρδιά σου

Τα δάχτυλα μου τρέμουνε
Ν αγγίξουν την αφή σου
Όλες οι αισθήσεις καίγονται
Να ακούσουν τη φωνή σου

Νερό δεν πίνω δε διψώ
Μον’ καίγεται η ψυχή μου
Για ένα δικό σου σ αγαπώ
Πεθαίνει η ακοή μου

Σε θέλω σαν τον ουρανό
Τα σύννεφα τ αστέρια
Να με σκεπάσεις για να μπω
Μες τα δικά σου χέρια

Κυλώ στα μάτια σου ξανά
Δάκρυ κι ανοίγω δρόμο
Φτάνω στα χείλη στο λαιμό
Στο στήθος σου τελειώνω

Στα χείλη σου παίρνω τροφή
Χαϊδεύω τα μαλλιά σου
Στο σώμα σου ψάχνω τη γη
Ακούω την καρδιά σου

Φτάνω στο πίσω του λαιμού
Εκεί σου ψιθυρίζω
Έλα στην άκρη τ’ ουρανού
Τον πόθο δεν ορίζω

Πάνω σε σύννεφο ξανά
Στον έρωτα σου πάλι
Στης αγκαλιάς σου τον ανθό
Να γείρω το κεφάλι

Να πλέξουμε την ηδονή
Στου πάθους μας τα χέρια
Να ταξιδέψουμε μαζί
Λευκά μας περιστέρια

Να κάνουμε έρωτα ακριβό
Κορμιά τα δυο σαν ένα
Να με γευτείς να σε γευτώ
Να μοιάζει η νύχτα ψέμα

Να σου κρατώ στα χέρια μου
Κοφτές αναπνοές σου
Να μου χαρίζεις μάτια μου
Τις ώρες τις δικές σου

Χείλη να ψάχνουν τη ρωγμή
Εκεί στη δόνηση σου
Σεισμός να γίνει η στιγμή
Που αγγίζω την πηγή σου

Να ανοίγεις συ τα πέταλα
Να μπαίνω στον ανθό σου
Να κάψω κάθε δίψα σου
Κάθε πόθο δικό σου

Σάρκα μου μέρος της ψυχής
Πάθους μου αμβροσία
Να φτάσουμε στα πέρατα
Στη θεϊκή ουσία

Να σε κερνώ στα χείλη σου
τα χείλη ποτισμένα
Της συνουσίας μας κρασί
Τα πάντα μεθυσμένα

Κι όταν η μπόρα του έρωτα
Γαλήνη θα σ αφήσει
Γλυκά να λες το σ αγαπώ
Αχ πόσο μου ‘χει λείψει
3-Φεβ-13

Είμαι Η Αγάπη ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΠΑ

Είμαι Η Αγάπη  ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΠΑ 


Tι γλυκιά μουσική

στης αγάπης τον πόνο

συ να στέκεις εκεί

να μιλάς στην ψυχή μου

και να λες




είμαι η αγάπη





Tι αιθέριος ήχος

στου βοριά τη μανία

συ το χέρι να απλώνεις

να μου δείχνεις τον ήλιο

και να λες




είμαι η αγάπη




Tι υπέροχα χείλη

δίχως χρώμα πορφύρα

δίχως ρόδα και μύρα

να φιλούν την ψυχή μου

που μου λες




είμαι η αγάπη




Tι πανέμορφος κόσμος

όταν έρχεσαι εντός μου

την καρδιά μου ζεσταίνεις

το μυαλό μου ανασταίνεις

που μου λες



είμαι η αγάπη




Σε ζωγράφισα μέρα

στων νυχτών μου το φόντο

σε αγάπησα θε μου

στην χαρά και στον πόνο

να μου λες




είμαι η αγάπη!




Τι ζητώ από ‘σένα ?

την αγάπη σου μόνο

δίχως πάθος και πόθο

δίχως ζήλεια και φόβο

να μου λες



είμαι η αγάπη



Αφιερωμένο στην φίλη μου την ΑΓΑΠΗ

και σε όλους όσους μπορούν να κουβαλάνε την αγάπη

και όταν δεν έχει να τους δώσει ανταλλάγματα

Είμαι Η Αγάπη ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΠΑ

Είμαι Η Αγάπη  ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΠΑ 


Tι γλυκιά μουσική

στης αγάπης τον πόνο

συ να στέκεις εκεί

να μιλάς στην ψυχή μου

και να λες




είμαι η αγάπη





Tι αιθέριος ήχος

στου βοριά τη μανία

συ το χέρι να απλώνεις

να μου δείχνεις τον ήλιο

και να λες




είμαι η αγάπη




Tι υπέροχα χείλη

δίχως χρώμα πορφύρα

δίχως ρόδα και μύρα

να φιλούν την ψυχή μου

που μου λες




είμαι η αγάπη




Tι πανέμορφος κόσμος

όταν έρχεσαι εντός μου

την καρδιά μου ζεσταίνεις

το μυαλό μου ανασταίνεις

που μου λες



είμαι η αγάπη




Σε ζωγράφισα μέρα

στων νυχτών μου το φόντο

σε αγάπησα θε μου

στην χαρά και στον πόνο

να μου λες




είμαι η αγάπη!




Τι ζητώ από ‘σένα ?

την αγάπη σου μόνο

δίχως πάθος και πόθο

δίχως ζήλεια και φόβο

να μου λες



είμαι η αγάπη



Αφιερωμένο στην φίλη μου την ΑΓΑΠΗ

και σε όλους όσους μπορούν να κουβαλάνε την αγάπη

και όταν δεν έχει να τους δώσει ανταλλάγματα