Η σιωπή δεν σημαίνει άρνηση της επικοινωνίας Mohini Panjabi

(Η Sister Mohini Panjabi μοιράστηκε αυτές τις ιδέες στο Διάλογο με τίτλο ''Κάλεσμα του Χρόνου'' στην Ουρουγουάη το 2001, σαν ένα διάλογο των συμμετεχόντων που προετοιμαζόντουσαν για μία ημέρα σιωπής). Ένα από τα αληθινά δώρα στη πολυάσχολη ζωή, είναι μία εκτεταμένη περίοδος σιωπής, ένας χρόνος στον οποίο διεθνώς στρέφουμε την προσοχή μας, μακρυά από τη βιασύνη των συζητήσεων και των υποχρεώσεων, των εικόνων, των μηνυμάτων και των υποχρεώσεων, με ησυχία εναρμονίζουμε τον εαυτό μας με έναν εσωτερικό χώρο μέσα μας.

• Για κάποιους από εμας, επιβεβλημένη σιωπή υπήρξε τιμωρία στο παρελθόν; για παράδειγμα, ένας γονιός ενδεχομένως να έχει νουθετήσει ''Κλείσε το στόμα σου και πήγαινε στο δωματιό σου''. Η σιωπή στην οποία καθόμαστε εδώ, πρόκειται για μία επιλογή. Αυτή η σιωπή είναι μία ευκαιρία για να ανακαλύψουμε νέα και διαφορετικά πράγματα. Η απουσία ομιλίας είναι εντελώς διαφορετική όταν επιλέγουμε να μη μιλάμε.


• Η σιωπή δεν αποτελεί έλλειψη επικοινωνίας. Υπάρχει μία αιθέρια γλώσσα που μας συνδέει τον έναν με τον άλλο μέ τα μάτια, με ένα χαμόγελο ή μία χειρονομία. Η ευφράδεια σε αυτή την αιθερική γλώσσα προκαλεί την ικανότητά μας να παρατηρούμε τις μικρές λεπτομέρειες της ζωής.  Καθώς αναπτύσουμε την ευκολία μας σε αυτή την αιθέρια γλώσσα, παρατηρούμε ότι είμαστε λιγότερο εξαρτημένοι στις μηχανικές συσκευές που μας συνδέουν, αλλά επίσης μας κάνουν να νιώθουμε πιο διασπασμένους.


• Κινούμενοι στον εσωτερικό χώρο της σιωπής, εναρμονίζουμε τον εαυτό μας με το πνεύμα της φύσης και αφήνουμε την αίσθηση την τάση της επικριτικότητας.


• Η σιωπή μας δίνει την ευκαιρία να αναγνωρίσω τις ποιότητες του εαυτού μου που έχουν την ικανότητα να με μεταμορφώσουν. Στη σιωπή μπορώ να συνδεθώ με την ύψιστη ποιότητα της πιο φωτεινής, καθαρής σκέψης.


• Η δράση αναδύεται από το σπόρο της σκέψης. Οι πράξεις είναι οι καρποί αυτών των σπόρων. Ποιό είναι το έδαφος στο οποίο επιλέγω να φυτέψω τους σπόρους των σκέψεών μου?  Η βία ή η γαλήνη?  Ο θυμός ή η αγάπη? Αυτές οι επιλογές είναι μεταμορφωτικές.


•  Η κατάσταση της επίγνωσης που επιτυγχάνω στη σιωπή, συνδέεται άμεσα με την ποιότητα της κατανόησής μου. Το να κατανοώ το να βρίσκομαι στον ''ήχο'' είναι μία γνωστική διαδικασία, ενώ το να κατανοώ το να βρίσκομαι στη σιωπή είναι κάτι πιο αιθέριο, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα συνειδητοποιήσεις που αναδύονται από μέσα μας.  Αυτές είναι πολύ διαφορετικές εμπειρίες.


• Στη σιωπή ανακαλύπτω τις έμφυτες ποιότητές μου, αυτές που είναι εγγενής σε αυτό που είμαι. Εδώ στη σιωπή, αγγίζω τον αιώνιο εαυτό μου και εμπιστεύομαι αυτή την βαθύτατη ουσία.


• Η εμπειρία της αναγνώρισης των αληθινών και μοναδικών ιδιοτήτων μου αυξάνει τη δύναμη του να λαμβάνω. Στη σιωπή, αγγίζω την εσωτερική μου δύναμη και βιώνω την εμπιστοσύνη, την πίστη, την ασφάλεια, την ομορφιά, την αξία μου. Είναι από τή τη βάση της εσωτερικής δύναμης που οι πράξεις μου εκτυλίσσονται.


• Στη σιωπή μπορώ να ακούσω το κάλεσμα του Θεού, το κάλεσμα της φύσης, το κάλεσμα αυτών που βρίσκονται σε ανάγκη.


• Η σιωπή είναι ένας εσωτερικός χώρος μάθησης. Όταν δεν καταλαβαίνω κάτι, συνεχίζω να το κρατώ και στηρίζομαι από αυτό. Όταν συνειδητοποιήσω το μάθημα, τότε απελευθερώνομαι και συνεχίζω.


• Στη σιωπή ανακαλύπτω την αλήθεια με το να έρχομαι σε επαφή με τον αληθινό εαυτό. Η σιωπή  αυξάνει την ικανότητα να κρατώ την αλήθεια μέσα μου.


• Η σιωπή είναι μία ευκαιρία να ξεκουραστώ στην αγκαλιά του μεγαλείου μου. Ας θυμάστε να φροντίζετε τον εαυτό σας με την ιδιαίτερη προσοχή με την οποία θα φροντίζατε κάθε σπουδαία ψυχή.


• Η σιωπή δεν είναι πειθαρχία του τί να κάνω ή τί να μην κάνω, αλλά του πώς να 'είμαι'.

Χρησιμοποιήστε αυτές τις σκέψεις σχετικά με τη σιωπή σαν ένα δίσκο με εδέσματα και διαλέγετε όποιο θέλετε να σας στηρίξει καθώς μεταβαίνετε σε έναν σιωπηλό εσωτερικό κόσμο.